1:34 PM
قهرمان تنها بی‌صدا درد می‌کشد
فیلم سینمایی «امیر» در حالی با عرضه در فضای مجازی در معرض قضاوت عمومی قرار گرفت که هرچند یک اثر تاثیرگذار بر تماشاگر نبود، به عنوان ساخته نخست یک فیلمساز، فراتر از تله‌فیلم‌هایی بود که تحت عنوان فیلم سینمایی ساخته و عرضه می‌شود؛ هرچند این اتفاق به مدد تمرکز مفرط بر فرم بصری و غفلت از ارائه یک داستان با ضرب‌آهنگ مناسب حاصل آمده و فیلم را در همان یک سوم ابتدایی از نفس می‌اندازد. «تابناک»، مهدی خرم دل؛ «امیر» نخستین فیلم بلند داستانی نیما اقلیما در مقام نویسنده و کارگردان و محصول سال ۱۳۹۶ است. این فیلمساز جوان با برخورداری از تهیه کننده‌ای، چون سیدضیا هاشمی توانسته ترکیبی از بازیگران شناخته شده، چون میلاد کی‌مرام، سحر دولتشاهی و هادی کاظمی را مقابل دوربین ادیب سبحانی ببرد و در نهایت اثرش را با تدوین مستانه مهاجر در معرض تماشا و داوری عمومی قرار دهد. این ترکیب به ویژه میلاد کی‌مرام و سحر دولتشاهی به خوبی از پس نقشی که به آن‌ها سپرده شده برآمده‌اند و در پیشبرد داستان نقش موثری داشته‌اند. قهرمان تنها بی‌صدا درد می‌کشد مشکل اما از همان داستان آغاز می‌شود؛ داستانی لاغر درباره جوانی به نام امیر با نقش آفرینی میلاد کی‌مرام که مصائب دیگران را به دوش می‌کشد و نقش قهرمان خسته را بر عهده دارد. خانواده در مسیر فروپاشی و خواهر گرفتار جنونی دارد که شرایط خانواده را دشوارتر ساخته است. از آن سو، دوست امیر به تهران آمده تا مانع از خروج همسر سابق و فرزندش از ایران شود؛ اما همسر سابق اساساً توان بردن فرزند و دوست سابق نیز توان نگهداری از فرزند را ندارد. از قضا امیر به همسر سابقش پناه داده و او در خانه امیر پنهان‌ شده است. این قصه می‌تواند شاخ و برگ‌های بسیاری بیابد و تماشاگر را لحظه به لحظه با خود همراه کند، اما خرده پیرنگ‌های داستان که قرار است قهرمان و اطرافیانش و همه مصائب‌شان را معرفی کند، به اندازه کافی قدرتمند و پرکشش نیست و شاید به همین دلیل ریتم اثر بیش از حد کند شده و به خصوص برای تماشاگران دوران معاصر ملال آور است. تماشاگر در این دوران در پی آثار قصه گویی است که روایاتش شگفت‌زده‌اش کند و با یک داستان کوتاه، نمی‌توان یک فیلم بلند را برای این تماشاگر خلق کرد.
Category: فرهنگی | Views: 40 | Added by: martiinhamilton | Rating: 0.0/0
Total comments: 0